TİTREK BİR MAVİ
Bırak
Kelimeleri sever gibi sevelim hayatı
Çekip çıkarma gözlerinden…
Gel
Sessizliği bozan tramvaylara inat
Bir bardak çay dökelim gecenin gözlerine
Hatta birkaç yudum bölüşelim
Geçmişten günümüze yansıyan
Mavi akşamları…
Dudaklarımızdaki gürültüyle seyredelim
Bakışlarımızda eksilmeyen ihtirası
Mesela avuçlarındaki çizgilerin
Muhasebesini tutalım
Ölçelim çizgilerin kaç arşın olduğunu…
Uzat ellerini
Bırak
İstersen buz tutsun ayaların
Çekip kurtaralım gökyüzünden ayı
Üzerine kazıyarak kara sevdayı…
Titreyen parmaklarından
Şefkate dökülen anda
Yarım ekmek arası paylaşalım
Acısı fazla kokoreç kokan sokakları
Yağmur saçlarından koklayarak gezelim
Sıra sıra ezilmiş arnavutkaldırımlarını…
Suya yansıyan ışıkları okşasın gözlerimiz
Yorgun dizlerimize ilaç olsun çay bahçeleri
Varsın ıslanmış mumları yakmasın çakmak
Sevilmekten korkan bir köpeği okşamayalım
Bırak uzaklaşsın havlayarak…
Boş yatların salınışında kaybolurken gölgemiz
Titrek bir maviye boyuyorum geceyi
Sabahların büyülü uyanışlarına
Tazelenmiş nefesler uğurluyorum
Öpüyorum alnının tam ortasından güneşi
Yenilenmiş bir güne başlarken…
Biliyor musun
Bilmediğin her şeyi bilmek zorunda değilsin
Gecenin koynuna uğurlarken düşleri
Korkma
Yarın için hayaller kurabilirsin…