SÖYLENCE
Biraz geldiler bana yel olup esmeliyim
Halkımın ruh halini ,şiirler asmalıyım
Dilim ikrar etse de, yetmiyor ki nefesim
İsyan etsem ne çıkar, kısılıp durur sesim
Akmalıyım hırs ile terör denen zillete
Kim düşer hep yanılır, böyle vahim zillete
Bölünmez sevdamızdır, vatan yurdumdur benim
Anlayın artık beni, budur yaşam nedenim
Fitne fesat ne varsa, ülkemde kim ektiyse
Kim ki bitmez yangını, toprağımda yaktıysa
Vatan denen ulviyet, kansıza mezar olsun
Tarih bunu not tutsun, divitle yazar olsun
Bakarsın bu hainler, dem tutarken terörden
Nasıl medet umacak, Mehmet’ten akan terden
Mehmet ki civanperver, nedir bilmez ki korku
Şu merminin sesleri, dudağında bir türkü
Kim kakan oluyorsa, terörist denen öte
Korkuyu demleyemez, bu kahraman millete
Hattı müdafaa yoktur diyorken büyük ata
Bu vatan bölünemez, gerişimi, safsata
Her hattın sınırına, gövdemizi çakarız
Hürriyet ateşini, memlekette yakarız
Bağrını sökmeliyim, huzur varken azanın
Başını ezmeliyim, uykulara sızanın
Ağlayan anaların, kim siler ki yaşını
Ne zaman kaybetmiş, kardeşliğin düşünü
Hürriyet şiarımız demokrasi yönümdür
Şahadet olur ise bu benim düğünümdür
Şu cennet topraklarda huzur bizleri bekler
Gayret edin yitmesin harcanılan emekler
Anlayın artık beni bölünemez bu vatan
Defolsun vatanımdan kim varsa bizi satan
Bu Âdem’in dileği birlik ve beraberlik
“Yurtta sulh cihanda sulh ”işte bundadır erlik
Âdem Efiloğlu