SOPHİA’YA  MEKTUPLAR  4

Hayat yazılmamış şiirdir Sophia

Göğsümüzde uyuttuğumuz cümlelerin harı

İşte bu yüzden cemreler uyandırır baharı

Havayı aşkınla doldurur sonra

Suyla  yıkar

Toprakla doyurur Şubatın izlerinde…

Ah Sophia;

Gözlerimi ellerimin tersiyle silişimden

Üstümün başımın pespaye oluşundan anla  yetimliğimi

Sen bakma arada şiirler yetişiyor imdadıma

Ağlamayayım diye.

Hoş ağlamak yüreğimin sadakasıdır diye bilsem de

Başka iz istemem derinlerimde

Sevdandan başka…

Sophia;

Vardiyalı  hüzünlerle kavgalıyım

Uzakların soluk yüzlerinde mülteci bakışlarım

Sevmelerin bile  ellerimden tutuyor

Ağlayankayalardan uçmak istiyorum dalgalı denizlere

Ağlıyorum dedim de

Belki de dalgalar ağlıyor benim yerime…

Farkında mısın Sophia

Hiç senden ve benden söz etmeden

Etrafından dolanıyor kelimelerim

Ne zaman seni yazacak olsam

Bir bahar esintisi

İçimde patladı patlayacak

Magmaların sesi

Ah Sophia

Belki de içimde ki deliliğin belirtisi…

Çıldırmış olmalıyım Sophia

Yüreğimde filizlenen bir muştunun hatırına

Selam durun aşk’ı  İstanbul’a…

Adem Efiloğlu

18 Şubat 2025

İlk cemrenin hatırına… J