SOKAKLAR VE ERMAN
Sokaklardan geçiyorum Erman
İnsanların her gün çiğnediği sokaklardan
Her adımda hüzün yağıyor üzerime
Adımlarıma ağır geliyor bedenim
Gökyüzünün maviliğinde kaybolsam da
İçimde izdiham hikâyelerle kol kolayım
Belki de biraz da bundan isyankârım…
İnsanlar Erman
Bakışlarında muştularmış yüreklerini
Belki de sokaklar bu yüzden bu kadar kirli
Duyuyorum yan tarafta oturan kadınların hikayelerini
Hep dedikoduya varan cümlelerden geçiyorum
Ve kaçıyorum konuşmalara misafir olmaktan
Az ötede mendil satan çocukların mutsuzluğu
Bu tarafta ayakkabı boyacıların tıkırdamaları
Ve yanımdan geçip giden gençlerin kıkırdamaları
Görüyorsun ya sokaklar rengarenk insan manzaraları…
Sana benden bahsedeyim biraz Erman
İçinde öksüz bir çocuğun ağlayışlarıyla
Bu sokaklarda büyüdüm ben
Sokaklar arkadaşım
Sokaklar sırdaşım oldu çoğu zaman
Bir de sen Erman
Öyle bir geldin ki
Dostluğun şahdamarından kucakladın
O yüzden anlarım acıların
Ve dostluğun yüzlerde yansımasını…
Gitmek lazım bazen Erman
Kıskanan gözlerden uzaklara gitmek lazım
Eğreti bakışların pervasızlığından
Ve en önemlisi fesatlığın ayyuka çıktığı sokaklardan
Ah sesi yüreğimize güven dokuyan kardeşim
Ne hallere düştük diye hayıflanırken
Duruşunda güç bulduğum anları hatırlıyorum
Sen sakın öyle uzak öyle uz durma
Sakın zeval gelmesin dostluğumuza…
Öyle kem gözle bakanlara aldırma Erman
Kırılmaz zincirlerle bağlayalım dostluğumuzu
En iyisi kulakları tıkamak söylenenlere
Biz gidelim yüreğimizin derinlerinde ki kelebeklere
Sevelim koşulsuzca ama insanca
Uçurtmalar uçuralım gözlerimizden
Herkesin gidemediği diyarlara…
Ah Erman ah
Derdimin dermanına derman mısın
Kapımı aşındıran ferman mı
Yoksa baharı uyandıran sözcüklerin mi
Can mısın canıma
Geldiğin kapıları mühürledim Erman
Hoş geldin hayatıma…
Âdem Efiloğlu
27 Nisan 2025
Saat:14.42
Oyuncu, Yorumcu, Ses Sanatçısı, Tiyatro Eğitmeni arkadaşım Erman Tınmaz’a ithaf olunur.
