SENSİZLİĞİN ÖZNESİ

 

Sen gittiğinden beri

Ömrüm cebren zaptedilmiş

Dilinde adını tavaf

Dudaklarında yüzümün arşı

 

Acının zerafetini yakıyorum

Gözlerimin fenerinden

İlahi

Gönlünü kabe yapar herkes

Sahi kimsin sen

 

İstese imkansızlıklar utanır

Olmazlar sıraya tutuşur

Ki alem sensizliğe de alışır

Evrenin kudretinden

 

Artık ömrümün lünaparkında

Köşe kapmaca oynuyor özlemlerim

Hep bir atlıkarınca koşuyor gözlerimde

Görüyor musun

Yanaklarımda ki her çizgi

Sensizliğin öznesi

 

ADEM  EFİLOĞLU

Yorum Yapın

All fields marked with an asterisk (*) are required