SEN VARDIN

 

Hükümsüz sevdamızın, hesabını tutarken,

Es payı dudakların, arasında sen vardın.

Gecelerin peşine, gündüzleri katarken,

Her vaktin anlarında, sırasında sen vardın.

 

Derindi  yaralarım, eyleşmezdi kanardı.

İzlerin vücudumun, her yerine konardı,

Divaneydim uğruna, herkes beni kınardı,

Yanmayan alevlerin, çırasında sen vardın.

 

Aklıma geliverip, uykuları bölerdin,

Sözlerimi keserdin, dilim dilim dilerdin,

Ağlasam gözlerimi, ellerinle silerdin,

Gözümün sularının, şırasında sen vardın.

 

Adına sevda derdim, anlamı bence buydu,

Bu yüzden yüreğimiz, geldi de sana uydu,

Yandığımı inan ki tam yedi cihan duydu,

Sesimdeki isyanın, narasında sen vardın.

 

O bitmez duyguları, şimdi tükettik bitti,

Zaman dediğim anlar, artık silindi gitti,

Ademiyi hiç sorma, firakın ona yetti,

Kalbimin kantarının, darasında sen vardın…

 

Adem Efiloğlu