SANA YAZDIM

 

Daha âlem seni hiç, tanımazken bilmezken,

En güzel şiirimi, ben sana yazmadım mı?..

Mecnun bile Leyla’nın, gözyaşını silmezken,

Harfleri imbiğinden, seçerek süzmedim mi?

En güzel şiirimi, ben sana yazmadım mı?..

 

Bir deniz kenarında, eskirdi bakışların,

Borana dönüyordu, baharların kışların,

Kalbine vuruyordu, sevdaya çıkışların,

Yolları ezber edip, uğrunda gezmedim mi?

En güzel şiirimi, ben sana yazmadım mı?..

 

Görürdüm nice sultan, huzurunda eğildi,

Geçmişti iradeden, ah! kendinde değildi,

Sabırla peşkir çekip, çile ile dağıldı,

Sürüldüm ince ince, kalbine sızmadım mı?

En güzel şiirimi, ben sana yazmadım mı?..

 

Karanlıkta üstüne, gölge gibi düşerdim,

Vuslata saat kurar,  özlem ile pişerdim,

Bazen nefes alırken, mezarını eşerdim,

Seni kim unutturdu, hep ona kızmadım mı?

En güzel şiirimi, ben sana yazmadım mı?..

 

Âdemin nefesinde, Havva’sın Cennetlerde,

Aslı, Züleyha, Hürrem ve nice suretlerde,

Şirin’e dağ delinir, güç vardır Ferhatlarda,

Uğruna delip geçtim, dağları kazmadım mı?

En güzel şiirimi, ben sana yazmadım mı?..

 

Senden uzak olanlar, yaşayan bir ölüdür,

Yürekleri bir çorak, avareler gölüdür,

Canından  canlar giden, susuzluğun çölüdür,

Sana kem söz edeni, hışımla üzmedim mi?

En güzel şiirimi, ben sana yazmadım mı?..

 

Bildim (ölenler hayvan*)!, huzurunda zatında,

Bir rakibin yoktur ki eşsiz saltanatında,

Âdem’inde yittiği, ol maşuklar katında,

Dünya denen tuvale, AŞK diye çizmedim mi?

En güzel şiirimi, ben sana yazmadım mı?..

 

Âdem Efiloğlu