ŞAİRİN AŞKI

 

Şiirin güzergâhı, aşk ile iştigalse,

Tarumar olsun ömür, sevdanın miracına.

Dağılmış parçalanmış, anlatılmaz bir halse,

Çeksinler bari mirim, yağlı darağacına.

Aşkın efruz haliyle, bırakında yansaydı,

Bırakın gözyaşının, gölünde yıkansaydı.

 

Hesapsızdı sözleri, özlemi  hesapsızdı,

Yanıktı şiirlerin, kafiyesi hecesi.

Adeta kefen olur, yakasızdı cepsizdi,

Karışırdı anbean, gündüzüyle gecesi.

Kim bilir bir şairin, sözlerinde ne saklı,

Hani anlatsam desem, söylemekse yasaklı.

 

Erbabına maliktir, mananın ihtişamı,

Yetmez ise nefesi, yüreğine gam çöker.

Özlemi zehir kusar, kendisine akşamı,

Vuslatını kuşanır, hasrete çile çeker.

Gözleri eskimekte, eskiyen yollar gibi,

Tükenir usul usul, tükenen yıllar gibi.

 

Âdemin kalemiyle, bir şaire dert oldum,

Kıskandı cümle âşık, cümlelerin hasını.

Nicesi geldi geçti, derdiyle öyle doldum,

Onca yüce sevdanın, yüklendim mirasını.

Vaz geçme ey yabancı, ağırdır sevda yükü,

Uzaklarda arama, elbet kalbinde kökü.

 

Âdem Efiloğlu