ŞAİR

 

Bazen yüksek sesle, dinlemek lazım,

Aşk ile mısralar, dizesin şair.

Toplum suskun düşse, anlamak lazım,

Neden dudağını, büzesin şair.

 

Hakikat yolunda, çağlayan ol da,

Anlamsız sözleri, bağlayan ol da,

Öksüzle yetimle, ağlayan ol da,

Gidip   köşelerde, sızasın şair.

 

Eyvallah etmeden hiç bir makama,

Yanlışa şiire , etmez ki yama,

Harfleri kurşundur, her intikama,

Çekinmez sözleri, yazasın şair.

 

Elbet aşkı anlat, aşktır kıblemiz,

Eşsiz ve benzersiz, köşktür kıblemiz,

İçimizde bitmez, meşktir kıblemiz,

Ruhları kıbleye, kazasın şair.

 

Cümleler elinde, asmaya tabi,

Karanlık şiirle, küsmeye tabi,

Eğer hicvedersen,  esmeye tabi,

Elbet yanlışlara, kızasın Şair…

 

Sen ki nice dağı, delip geçen ol,

Bardak  zehir dolsa, korkma içen ol,

Terazide hakkı, hakla ölçen ol,

Sözünle oyunlar, bozasın şair.

 

Âdemi anlatır, şair olanı,

Ne bilsin bunlardan, naçar kalanı,

Durdurasın şair, zulmü talanı,

Zalimin başını, ezesin şair.

 

Âdem Efiloğlu