RÜYA HAYAL ARASI

 

Üstüme düşüyordu bir gündüz bir karanlık

Hayal rüya arası tarifsiz bir haldeydim

Açtım mı bilmiyorum gözlerimi bir anlık

Islanmış üstüm başım derince bir göldeydim

 

Sabaha dek koşmuştum tutmuyor ayaklarım

Nefes nefese kalmış dudaklarım kurumuş

Aşınmış ayakkabım kanamış parmaklarım

Rüyada bile olsa hep koşması zorumuş

 

Bir  ara Züleyha’nın saçlarına  dolandım

Leyla leyl ile kaldı el salladım uzaktan

Köroğlu’nun sazında sevdalara bulandım

Sadece aşkın beni kurtardı her tuzaktan

 

Baktım bir köşede bülbül sitemde güle

Asmış o suratını döndürmüş viraneye

Nasıl da şakır olmuş şarkılar gelmiş dile

Mısra mısra türküler dönmüşler pervaneye

 

Dolunay aydınlatmış şu kapkara geceyi

Mehtabın sinesinde nice şehir uyandı

Mana içinde mana bilmeden bilmeceyi

İçimde bir istila infiale boyandı

 

Aynanın karşısında titrerken buldum beni

Bu kifayetsiz halimin sebebini sorarken

Patlamış dudağımın söyle nedir nedeni

Tarifsiz şu halimi bir hayıra yorarken

 

Şükür ki bir rüyaydı geldi geçti hepisi

Ey Âdem nefes almak göresin büyük nimet

Karanlıktan sabaha açıldı aşk kapısı

Yaşadığın her ana yorulmadan şükür et.

 

ADEM EFİLOĞLU

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required