ÖLÜMSÜZ SEVDA

 

Yeminlerle ölür en acı sevda,

Sıfatsız mesnetsiz ve bedbin ölür.

Şu hain feleğin, marpucu sevda,

Hissiz yaşıyorsa, canda tin ölür.

 

Bir lokma ekmeği, bölmeyi bilmez,

Yıktığın kalplerden, kul hakkı almaz,

Kimseye kalmadı,  elbette kalmaz,

Masumun gözünde, her hain ölür.

 

Doğumlar yaşamlar, faniye tabi,

Hayata tutunmaz, hastaysa sabi,

O küçük sitemler, doldurmaz kabı,

Gün gelir ansızın, sevdiğin ölür.

 

İnatla varılmaz, hiçbir limana,

Ancak tövbe ile koşup imana,

Tek seni beklerken, bir garip ana,

Düştüğün kuyuda, her lain ölür.

 

Sanma ki sabrımın, son demindeyim,

Kaygandır yollarım, pis zemindeyim,

Gördüm ki s/atılma, zamanındayım,

Kin tutmam sevgilim, bede kin ölür.

 

Âdemi dertlerin, yasını tuttu,

Acılar toz oldu, artık unuttu,

Ruhuna hapsoldu, Rahman’a gitti,

Ebedi sevdada, elbet sin ölür.

 

 

Âdem Efiloğlu