NEREDESİN İLHAMIM

Kaç zamandır kapımı, hayrola çalmaz oldun,
Demek bana darıldın, neredesin ilhamım.
Yaklaşmadın bir türlü, sanki fizanda kaldın,
Bir yerlerde görüldün, neredesin ilhamım.

Sen gideli defterler, temiz kaldı mis kaldı,
Arada bir kaç kelam, o bile zehir oldu,
Susa susa yoruldum, yazmazsam gözüm doldu,
Kefenime sarıldın, neredesin ilhamım.

Eskiden çok geçmeden, uğrardın mutlanırdım,
Şiirde sen olunca, nede çok kutlanırdım,
Hatta atışma olur, sözlerle şutlanırdım,
Dalgalandın duruldun, neredesin ilhamım.

Heyhat laf dinlemez, esersin deli deli,
Gelirsen ikrarıma, ancak olur teselli,
Mazluma deva olur, uzatsan ilham eli,
Yedi düvel soruldun, neredesin ilhamım.

Ademi gam yüklendi, fecrine usul usul,
Sensizlikle tükendi, açılmayan her fasıl,
Yokluğun ölüm olur, hiç sorma neden nasıl,
Fezaya mı sürüldün, neredesin ilhamım…

Adem Efiloğlu

Yorum Yapın

All fields marked with an asterisk (*) are required