NERDEYDİN

Derdimi derde saldım, hasbihalim sözlerle,
Ararım uğrun uğrun, şu biçare gözlerle,
Türküler eskitmişim, vura vura sazlarla,
Sorarım asumanım, yittiğinde nerdeydin.

Yüreğim geçmez oldu, nihavent durağından,
Kelimeler gamlanır, feryat figan çağrımdan,
Anlatsam anlar mısın, şu çözümsüz ağrımdan,
Yanışlarım kül olup, bittiğinde nerdeydin.

Şimdi musalla taşı, dertlerimle yunuyor,
Ve ruhum masivada, gece gündüz kanıyor,
Baktım ki gizli gizli, sevda içte yanıyor,
Kalbim aşkınla dolu, attığında nerdeydin.

Oysa güzel günleri, çok özlerdi bu fani
Nerede kalır vuslat, ölüm gelirse ani
Severken mutluluğu, hep istersin ya hani,
Hayat bir bilinmeze, ittiğinde nerdeydin

Artık eserinle sen, senelerce öğün dur,
Zamanın ötesinden, gel de sesini duyur,
Yoruldum kaça kaça, aşkın kalbimde ki ur,
Sancılar yüreğime, battığında nerdeydin.

Şimdi bir mezardayım, hesap sorar melekler,
Âdemi şaşırmıştır, kelimeler emekler,
Kalbimde bir fırtına, bu yüzden nasıl tekler,
Hayat ansızın beni, yuttuğunda nerdeydin.

Âdem EFİLOĞLU