MAVİ RÜYALARA MOR RENGİ ÇIĞLIK
Var say bütün kelimeler esirimiz
Sen gardiyan
Ben mahkûm
Ve kelepçeli ellerimiz.
Bakışlarımız darağacı
Parmaklarımız urgan
Sehpaya mıhlanmış ayaklarımız
Her yer toz duman.
Sonra
Aşkın son arzusu
Dudakları kanatırcasına öpüş
Kurtuluşu tuzunda arayan.
Gündüzün esaretinde
Örtünen çıplaklığımız
Biz aşkı içerken
Sadece karanlık örter üstümüzü
Geceyi giyinir tenlerimiz.
Dilim bir yemin fısıldar
Terine karışırken gecenin
Kokunu çekip ciğerlerime
“Sonsuza dek seninim.”
Tüm bedenim esirin
Titreye titreye tükenirken aşka
Sözcüklerin
Yanmaya davet ediyor
Ve sonra
Kalbim kalbine düşüyor
Ellerim ellerine
Gözlerim gözlerine
Kollarıma dökülürken saçların
Dudaklarında zaman
Mor rengi bir çığlık
Mavi rüyalarda…
Âdem Efiloğlu