KIRMIZI GÜLLERE BEZENMİŞTİ ELLERİN

 

Gidiyordun yüzünde o umursamazlık,

Adeta koşarcasına,

Kaçıyordun,

Geçmişinden benden,

Aslında çok manasız bir nedenden

Arkana bile bakmamacasına;

 

Ellerine yapışmıştı ellerimin izleri,

Tutuyordu, bir yanında kalbimi,

Sıkıyor,

Acıtıyor,

Kanatıyordu,

Kırmızı güllere bezenmişti ellerin

Ama o inat ediyordu;

 

Hışımla bakmıştın geriye doğru,

Gözlerinde bahardan kalma şimşekler,

Dudaklarında son meltemin izleri,

Yüzünde ’Ne yaptım’ lığımın hali,

Yalvarıyordu,

`Uzaklaş` diye,

Gidemiyordun,

Anlamıyordun,

RUHUMDA SENİNLE GELİYOR İŞTE…

 

Adem Efiloğlu