KENDİNİ ANLATAMAYAN ŞİİRLER 1

 

Gözlerimi masivaya asmıştım

Hışımla çekip aldım

İrislerine şimşekler ısmarlayıp

Ecelimi tuttum yakasından

Yeminle hiç ağlamadım…

 

Sabrımı tevekkülle boyayıp

Bir beyaz güle kanadım

Solumu sevdiklerime bırakırken

Yolumu Allah’a adadım…

 

Sırrımı ele verme demiştim

Sevmekle mükellef yüreğimizin

Sadakat testinde

Niyetim kadar teveccüh etti sabır

Şükür

Ölmeden sırda vermedik

Serde …

 

Sabahların uçurumlarında

Kendini aşmak istiyordum

Heyecanından yerinde durmadı yüreğim

Kaç intihar girişimi denerken  parmaklarım

Göze alamadı tutsaklığını…

 

Biliyorum

Hayat hep zor yanıyla sınıyor bizi

Besbelli her feryadın

Ayaklarımıza pranga vuracağı

Gel uyandırma düşlerimizi…

 

Kendinden geçmeden önce

Islak dudaklarımda fısıldar şiirler

Biraz mahmur

Biraz mağrur

Böyle geçip gitmekte seneler

Şiirlerimse hep vurgun…

 

Al geçmiş bütün zamanları

Bırakma artık beni

Gözleri gökkuşağı kadın…

 

 

Âdem Efiloğlu