KALP AĞRISI 8

Kalbimi hipnotize ediyorum
Unutmayı hatırlasın diye bilmediğim bakışlara
Yeniden uyanıyor gözlerim görebilmeye
Yeniden uyanıyor gece aydınlık bittiğinde
Yokluğunun ahında güvelenen zamana

Yeniden uyanıyor yüreğim…

Nasıl böyle ketum davranıyorsun  şaşırıyorum
Anlıyorum  bazen

Acıma hissini kaybetmiş  vakitlerde
Saklıyorsun  sözlerini
Zamanın sargısı hep sustukça içine
Sözlerinin arasında boğulmaktasın

Dudaklarının arasında uçurum…

Deniz gece ve rüzgâr

Az dalgalanmadı yüzümüze
Hapsedemedik tuzunu dalgaların
Kömür karası sürdü uzun Mehmet parmaklarıyla
Yeşile boyadığın gözlerine gölge niyetine
Son bakışının koynuna bıraksın infialini kalbim…

Aldırma

Yılgın ayrılık şiirlerine sırnaşsın kelimelerim
Var olduğunu bileyim bir şehirde bir evde
Acıt canımı ki acımdan yaşadığını bileyim
Hatırlıyor musun

Saklı zamanların saklı yüzlerindeki âşıklarıydık
Kefensiz gömüldüğüm kalbinin mahşerinde…

Sözlerinin altında eziliyor düşüncelerim
Pervasızca savurduğun cümlelerinle
Ağlama diyorum inatla gözlerime
Gözlerim yağmur olup düşmüştür ellerine
Sarhoş oluyor özlemlerimiz mey şişelerinde…

Düşlerin ivmesinde esrik kalıyor sevişlerimiz
Gözlerine kan otururken bakışların
Ruhunun sarnıcında ovalardın hayallerini
Aşk kalbine zincirliydi aykırı kelimelerde
Aşk senin yokluğunda yok olmaktı…

Bilmedin

Bilemedin

Belki de bilmek istemedin…

Adem Efiloğlu