KAHIR MEKTUPLARI 5

 

Üzülme

Mevsim bahar sevdiğim

Bütün günahları kapatıyor polenler

Üzerime tortu tortu dökülüyor

Kurtçukların larvaları

Bu yüzden hep hazan rengi mendiller

 

Göçmen kuşlar birer ikişer döndüler

Kurumuş dalları taşıdı

Yuvasına leylek

Sevgiyle tokuşturdular gagalarını

Vuslatı sabrede sabrede bekleyerek.

 

Arada bardaktan boşalırcasına

Ağlıyor gözlerim

Bir anda özlemine gergef dokuyorum

Irsi bir hastalık gibi vuruyor sol yanım

Dil altına sürülen tebessümler yutuyorum

 

Nede olsa körfez

Yosun bulaşmış kaldırımlarda

Ölü balıklar

Mundar kokuyor mısralar bu anlarda

Oysa denize kavuşmaktı bütün niyetim

Ayaklarımın yorgunluğuna tuz basmak için

 

Yeni yeni meyveye durdu erik ağaçları

Bir gelinlik gibi giyindi toprak

Az kaldı dünyaya geldiğin güne

Asıl yüreğim o zaman kanayacak

Heyecanla yutkunurken mısraları

 

Sus dediğin için susuyorum sevgili

Oysa içimdeki okyanus

Gözyaşlarımla besleniyor

Sen mutlu ol diye…

 

Şimdi içimdeyim sevdiğim

Derinlerimde

Söyle

Ne kadar kaybolur içinde insan…

 

Âdem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required