İZMİHLAL

Şimdi darmadağınım toplamaya çalışma
Kader bak ağlarını ayrılığa örmüştür
Sevme diyorum sevme bu faniye alışma
Böylesi bir figanı hangi tarih görmüştür
Ar edip gizli gizli duyma sen ağlamışım
Olmayacak yarına ben neler bağlamışım

Hiç sözden anlamadan demek ki gidiyorsun
Seni sana bıraktım haydi hoş kal diyerek
Bilsen garip aşığa eziyet ediyorsun
Yine evhamlarını inatla sürüyerek
Işığım olan yüzün neden şimdi gülmüyor
Yanarım içten içe hiç kimseler bilmiyor

Aşk dediğim sevdiğim tükenmeyen ummandı
Ansızın küle döndü beni yakan ateşi
Bir daha asla dedim yandı yüreğim yandı
Böyle hicran halinin görülür mü bir eşi
Gölgeler gizliyorum acı olsun ezberim
Bir uykunun içinde onlar olsun rehberim

Belki yıkanır ruhum şu akan gözyaşında
Bir serinlik eserde umudun rüzgârından
İnfial bir yarın bu hep vuslat telaşında
Böyle keskin olmanın çekeriz zararından
Yüreğime giydirdim ketumluk denen zırhı
Gizemle ortasına vurdum yalnızlık şerhi

İçimdeki hüzünle yaşamak istiyorum
Varsın hıçkırıklarım kulağını tıkasın
Bu aşkı mezarıma taşımak istiyorum
Âdemi yakan sevda bir gün senide yaksın
Kutla sen zaferini hatta birde halay çek
Aynaya baktığında karşında bütün gerçek

Âdem Efiloğlu