İYİ Kİ VARSIN

 

İyi ki varsın

Sen benim

Her sabah işbaşı saatlerinde

Ayaklarımın takıldığı çakıl taşısın

Yüreğimi dolduruyor yaşattıkların

Daha sabahın ilk dakikalarında

Güneşin ufukları öpmesi gibi

Sarıp kuşatıyor varlığın…

 

İyi ki varsın

Aynaya bakıyorum, gözbebeklerime

İçerimde yansıyan gökkuşağısın

Birlikte bulanıyoruz renklerine

Islak bir terennümle sarılıp

Günaydın diyoruz hayatın içine

Diyorum ki aşk susadıkça getirir kendine…

 

İyi ki varsın

Yokuş aşağı merdivenlerden iniyoruz

Bir nöbetçinin gözleri deliyor havayı

Birkaç  martı kanatlarını çırpmakta körfezde

Okul boyu çığlıkları çocukların

Ve yaşamak telaşının sancıları

Peynir ekmek sefasında demli bir çay

Birde kokunun bıraktığı yerlerin duyumsaması…

 

İyi ki varsın

Sesin mesafeleri arşınlıyor nicedir

Ruhumu ısıtıyorsun

İbrişim gözlerini ararken bakışlar

Karşılıksız hikâyeler gizliyoruz zamanla

Gözlerinden bakmak isterken dünyaya

Öncesi ışık

Sonrası aşk

Sende  aradım işte…

 

İyi ki varsın

Sen benim mevsimsiz çiçeğimsin

Renklerin aydınlatır odamı

Seninle tanıyor renkler zamanı

Kırmızıyı , moru , sarıyı

Maviyi ve yeşili hatta

Bir köşede kırgın beklerken kazablankam

Sadece sulamaktır bana kalan

Ama Aşkla …

 

İyi ki varsın

Mahallenin sokaklarına aşina

Ayak izlerinle konuşuyoruz yol boyu

Ben suluyorum yaseminleri gözyaşlarıyla

Sen inatla yakıyorsun beni

Belki de razıyım diye düşündükçe

“Sükût ikrardan gelir” diye

Susuyor susturuyorsun…

 

İyi ki varsın

Bir çağrının içinde

Kül rengidir aşk

Üzeri kilitli seyir defteri

Bilirsen eğer

Aşk çiçeklenmiştir bir kere ellerinde

Her güne yine

Yine

Yeniden

Ve sadece seninle…

 

Âdem Efiloğlu