İNTİZAR

İnanırdım belki de bir tatlı tebessüme
Gözlerimi gözlerin keşke bilebilseydi
Vazgeçerdim her şeyden düşmeden derde gama
Bitirip dertlerini aşka gülebilseydi

Yandırırdım kaderi ram olurdum o ana
Adını büyük harfle yazdırırken zamana
Kalırdı duygularım olurdu yönüm sana
Bakışların bağrımda başka kalabilseydi

İnfilak eder gibi dağıldım parçalandım
Hani ortaktı hayat sadece ben mi yandım
Heyhat yalanmış her şey sana nasıl inandım
Yüreğin kalbimde ki köşke dolabilseydi

Âdemin dağlarında tana dönüşür vakit
Günlüğümde yazılı ettiğimiz her akit
Uzaklardan ağlama yaşını bana akıt
Sözlerin lafla değil meşke gelebilseydi.

Âdem Efiloğlu