GÖZLERİN 3

Fecrin gelişine, şahitlik edip,
Ruhumun ışığı, oldu gözlerin.
Dermansız yaramı, yoklarken tabip,
İmkânsız çareler, buldu gözlerin.

İklimler içinde, sensiz kuraktım,
Sana muhtaç oldum, ama ıraktım,
Sevdamı kalbine, esir bıraktım,
Ruhumun vahyini, bildi gözlerin.

İçinde hercai, duygular gizler,
Sevmezsen ölecek, bütün nergisler,
Nereye baksam da, renginden izler,
Zihnimde takılı, kaldı gözlerin.

Billur bir damlacık, olur da düşer,
Derinden derine, bağrımı eşer,
Aldım kabul ettim, hayır ya da şer,
Lezzeti tarifsiz, baldı gözlerin.

Gördüğün yerleri, ruhuma astım,
Hasreti anlatmak, değildi kastım,
Delişmen bakarken, imzamı bastım,
Sonsuza uzanan, saldı gözlerin.

Kendimi bulduğum, yemyeşil meva,
Ahirim diyorken, firak mı reva,
Virane ömrüme, en büyük deva,
Çiçekler solsa da, güldü gözlerin.

Hep seni anlattım, şiirde dilde,
Aradım içini her, nazlı gülde,
Lal olmuş dudağın, bunları bil de,
Susup konuştuğun, dildi gözlerin.

Âdemin sözleri, size arz oldu,
Yâri yazmak aşkla, bana tarz oldu,
Sana abat olmak, artık farz oldu,
Aklımı başımdan, aldı gözlerin.

Âdem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required