GENZİME KOŞUŞAN NAFTALİN KOKULARI
Az önce;
Maç sonu yenilmiş duyguların içinde
Ayakta kalmaya çalışan bakışlarımda
Bir geçmiş öldü…
Saat başın sağolsun çalarken
Akrebi kovaladı yelkovan
Diline sus sürülen bülbül sustu
Sustu duvarlar duvarlara…
Ne zaman gönlümün yaralı bohçalarını açsam
Genzime koşuşan naftalin kokularında
Sokakların ıssızlığından geçip
Adımlarımı eskittiğim
Günleri sayıyorum…
Ah sevgili, penceresi kapalı yüreğimi
Özleminle havalandırıyorum bu sıra
İliklerine kadar üşüyor dudaklarım
Kapatmıyorum inadına camları
Daha çok gir içime içime diye…
Mecazi bir türküyü pelesenk ettim dilime
Alfabeyi sorguluyorum bu aralar
Seninle başlamayan
Hiçbir şeyi okumuyorum…
Adem Efiloğlu