GENZİME KOŞUŞAN NAFTALİN KOKULARI

 

Az önce;

Maç sonu yenilmiş duyguların içinde

Ayakta kalmaya çalışan bakışlarımda

Bir geçmiş öldü…

 

Saat başın sağolsun çalarken

Akrebi kovaladı yelkovan

Diline sus sürülen bülbül sustu

Sustu duvarlar duvarlara…

 

Ne zaman gönlümün yaralı bohçalarını açsam

Genzime koşuşan naftalin kokularında

Sokakların ıssızlığından geçip

Adımlarımı eskittiğim

Günleri sayıyorum…

 

Ah   sevgili, penceresi kapalı yüreğimi

Özleminle havalandırıyorum bu sıra

İliklerine kadar üşüyor dudaklarım

Kapatmıyorum inadına camları

Daha çok gir içime içime diye…

 

Mecazi bir türküyü pelesenk ettim dilime

Alfabeyi sorguluyorum bu aralar

Seninle başlamayan

Hiçbir şeyi okumuyorum…

 

Adem Efiloğlu

Yorum Yapın

All fields marked with an asterisk (*) are required