GARİP BİR TEVAFUK AKLIMA DÜŞEN

 

Mesela güneşi boğabilirdim,

Ayaz kusan zemherinin bağrında

Titreye titreye ölebilirdik aşka

Olmadı.

 

Gittiğin gün yakmıştım her şeyi,

Ne resimlerin kaldı,

Ne şiirlerin.

Her şey yok oldu sandım silince

Olmadı.

 

Yürüdüğümüz sokaklardan geçtikçe

Kaldırımlar hatırlattı,

Hele altında oturduğumuz çınar ağacı

Boylu boyunca uzanan sahil,

Ve şiirler

İçimi acıttıkça

Seni hatırlattı

Yine olmadı.

 

Oysa öldürdüğümü sandım seni

Hiç hatırlamayacağımı

Sildiğim gün bittiğini

Ama sen

Usul usul içimde hep yanmışsın/bilmeden

 

//Garip bir tevafuk aklıma düşen

Yine aklında mıyımdır eskisi gibi ben//

 

En çok zaman sevgili

Bizi yüreğimizden gafil avlayan

Hep dediğim gibi

Unutmaz insan olan

Sadece aklının köşesinde öteler

Bir gün bulup çıkarmak için..

 

Yalan yok /itiraf ediyorum

Özlemedim seni

Hayır hayır

Çok özledim seni çok…

 

 

Âdem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required