ETME EMİ
Girmişsin gönlümün, sırça köşküne,
Başlamış ruhumuz, aşkın meşkine,
Kirmanın olmuşum, ruhum aşkına,
Sakın ayrılıktan, söz etme emi.
Aklın sınırında, tutuldu yönüm,
İsmini andıkça, kayboldu ünüm,
Sensizlik anında, zehrolur günüm,
Seninle baharı, güz etme emi.
Ümidim oldun da, gönlüme düştün,
Ne engel var ise, yılmadın aştın,
İçimde dağları, aşkla dolaştın,
Sözcükler biz iken, siz etme emi.
Dokundun gönlüme, başıma taçsın,
Hastaysam nefsime, eşsiz ilaçsın,
Aşk tekil değildir, bana muhtaçsın,
İçim ürperiyor, cız etme emi.
Naz etsen de aşkım, yolunda seyyah,
Hazırdır emrinde, dönerim segâh,
Gelip de neşteri, vurmadan cerrah,
Yaklaşsın sınırlar, uz etme emi.
Eksik kalan neyse, bulup tamlayan,
Şerha şerha akıp, aşkla damlayan,
Yüreğin ritminde, huzur demleyen,
Karda yürür ol da iz etme emi.
Sen ruhuma aşksın, aşkıma çare,
Yokluğunda netsen, Âdem biçare,
Dünyanın od ’una, yandığım çıra,
Parlıyor aşkımız, toz etme emi,
İçim alev alev, buz etme emi.
Âdem Efiloğlu