Kadın:
Hayatın hükmüne eğilmedikçe
Yeniden bilenen umutlara tomurcuk aşkın
Ağzına bandırılan bir tebessüm
Ve sığdırılamayan nice kelimeye
Bu yüzden cümlelere esir kalmasın duygular
Üzeri vuslat kokan cümleler ısmarlayarak
Artık her gün biraz daha çoğalıyorum sana
Mısralar adandıkça benliğine
Sen benim en güzel şiirimsin
/Adam;
Şemsiyeni açtığında algılarını açık bırak gözlerinin
Kaldırım taşlarına vurdukça aşkın yağmurları
İncinirken ezilen damlalar ayaklarında
Pınarında birikip durur yarınlar
Geleceğini fısıldarken rüzgâra
Bütün ağaçlarda yeşili sevdim
Denizlerde ve gökyüzünde maviyi
Karanlıkta siyahı
Dişlerinde inci gibi gülümserken beyazı
Dokunurken toprağa kahveyi
İçim rengârenk oldu seninle
Sen benim en güzel şiirimsin
/Kadın
Sessizce, cama vurdukça perdeler,
Zaman sesinle bölsün uykumu.
Yüreğimden geçen haykırışlarda,
Hayallerimi süslesin kalbimden geçen buluşmalar.
Aklıma düştükçe sevdan,
İçimde taze baharlar filizlensin,
Bir ışık busesi ısmarla gökkuşağından,
Al avuçlarına güneşimin kollarını
Işığına bele beni.
Bulaştırır baştan başa aşkına
Yüreğim her renkte gülümsesin
Sen benim en güzel şiirimsin
/Adam
Mesela sabahları bile uyandır öpüşlerinle
Perdeleri tebessümle arala
Kahvaltılarına sür bal dudaklarını
Gözlerinde sımsıcak sevdam ile an adımı
Varsın tutuşsun kelimelerin gönülbahımda
Soluğunu çekip ciğerlerime
Dudak aralığından hohlayayım şiirleri
Kulağıma söyle ben en çok sabahlarda sevdim diye
Gözlerin daha yeni yeni gelirken kendine
Öp dudaklarımdan derin derin
Öpüp de getir beni kendime
Sen benim en güzel şiirimsin
/Kadın
Haydi
Anlat zamanı şimdi, tüm sessizlik dinlesin seni
Sabahın derinlerinde özleyen duygularınla
Aruz bir hıçkırıkla, aşk diye diye düş gözlerime.
Derim be sevgili
Çekinmem hiçbir sözümü
Aşk en çok senin yüreğinde esirse
Seni bildiğimden beri
Kaybolur içim içimde
Sen benim en güzel şiirimsin
/Adam
Sev beni kadın ( Adam)
Sevki âlem sana boyansın
Ve sana boyansın yüreğim, bedenim
Bak gözlerimin içine, baştan başa ben senim
Düşlerimden iltica ediyorum durmadan
Firariyim yüreğimden
Geçmem gerekse bile benliğimden
Söylemeliyim hece hece
Sen benim en güzel şiirimsin
/Kadın
Çimen gözlerine donandıkça toprak
Her hali nefes nefese iklimlerin
Hatta bir deniz kıyısında yosun
Kenarları kaşlarına tutuşmuş
Yeniden şahlandıkça aşkına
Sahil boyu dalgalar
Sensiz baharı yoktur ruhumun
Sensiz umutlar kızıl kıyamet
Sen benim en güzel şiirimsin
/Adam
Hele çiçekleri taktıkça saçlarına
Papatyalar saçında güzel
Ellerinde güzel gül demetleri
Dudaklarında çilek
Gözlerinde aşk alacası
Boyunda bir ağacın duruşu
Bir bilsen
Gülerken rengi değişir baharların
Ve ağlarken gözyaşlarından arınır yaprak
Sen benim en güzel şiirimsin
/Kadın
Yokuş yukarı kalabalık haykırışlar gizlediğim
Kıvrana kıvrana çıkan ayağım
Tenini parçalayan buğday tanesi
Seni görünce
Kendinden geçmekte yağmurlar
Sinesini yırtan gökyüzüm
Üşürken üzerimi ört atlas yorgan ol
Kucakla bütün şefkatinle beni
Sen benim en güzel şiirimsin
/Adam
Ben bir sahil kenarıyım
Sen ufukta hurma turuncusu
Güneş kollarıyla sarmıştır dünyayı
Kanatları daha çıplaktır ağaçların
Henüz cemreler yeni belenmiştir toprağa
Ahşap iskelede ağlarken dalgalar
İskeleye yaklaşan sandalım
Umudum
Sen benim en güzel şiirimsin
/Kadın
Ey aşk !
Seni kendime seçtim
Sen benim en güzel şiirimsin
/Adam
Ey aşk !
Seni kendime seçtim
Sen benim en güzel şiirimsin
Mart 2014
