ÇILDIRMA GÜNLÜKLERİ

 

 

Bir lafın arasındaydım

Deli gömleğine heveslendi kelimelerim

Ben Bakırköy’ün ortasında

Canlı kefen giyecektim

Ölecektim gözlerinin ortasında

Sessiz sedasız…

 

Yoluma selamı çıktı tanıdıkların

İçinde sen vardın anlayacaktım

Kulaklarımı kabarttım Hocamnenlere

Haydi ne olur biraz çabuk Hocamyin diye

Yalvaracaktım

Ve yine her zaman ki gibi bir köşe de

Ağlayacaktım…

 

Şefkate sardım günlüğümü

Kız kulesinin zindanlarında

Arkası yarın hayalleri yaktım sahil boyu

Nasılsa bir deliyi

Ayaklarından tanıyacaktım

Gözlerine baktığım yerde

Kendimi dalgalara bıraktım…

 

Üzerinde takım elbiseli bir öğretmen olacaktım

Soracaktım bütün soruları

Bitip tükenmek bilmeyen kâğıtlara

Öğrenciler cevapları sadece  benden

Hep benden alacaktı

Zekâ dolu zihnimin içinde

Tekrar çıldıracaktım…

 

Aynada da gördüğüm beni

Soracaktım tanıdıklara

Manasız bakıların ardından

Dizlerime sığınıp

Sonsuzluğa sarılacaktım

Beni sadece o anlar diye…

 

 

Âdem Efiloğlu