BENİ SEVDİĞİN ZAMAN
Kaç keredir sen beni, sevdiğini diyorsun,
Bak bende seveceğim, beni sevdiğin zaman.
Sevmek nedir daha sen, onu da bilmiyorsun,
Bak bende seveceğim, beni sevdiğin zaman.
Saatler yetmeyecek, bu bitimsiz davada,
Sevmek deyince şöyle, ısınacak sol yan da,
Damarda durmayacak, çılgın akacak kan da,
Bak bende seveceğim, beni sevdiğin zaman.
Acının her halini, hasretinde tadarak,
Belki de meralarda, koyun kuzu güderek,
Yüreğime söz verdim, geçmişi kaydederek,
Bak bende seveceğim, beni sevdiğin zaman.
Şöyle bir gerilerek, kaderime dayanıp,
Gece boyu bin defa, uykulardan uyanıp,
Kimler ne derse desin, gözlerine boyanıp,
Bak bende seveceğim, beni sevdiğin zaman.
Yine de pes etmedim, takıldım izlerine,
Bin derede oynayan, müsemma gözlerine,
Şu acemi halimle, inanıp sözlerine,
Bak bende seveceğim, beni sevdiğin zaman.
Tam kalbime sapladın, adı da zor zona be,
Adım adım yaklaştık, çürüyerek sona be,
Ademi’nin tek derdi, inanmaktı sana be,
Bak bende seveceğim, beni sevdiğin zaman.
Adem Efiloğlu