Babam

 

Geçmiş yakar beni, inceden ince,

Hayatım geçmişle, karılır babam.

Hep yüreğim yanar, baba deyince,

Sensizken bedenim, yorulur babam.

 

Hiç mi okşamazdı, saçımı elin,

Neden bilmiyorum, hep kızgın dilin,

Arada gözünde, birikir gölün,

Sen gizlesen bile, görülür babam.

 

Şöyle bak bizlerde, evladız sana,

Et tırnak olmuşuz, karıştık kana,

Anlamı var mıdır, söyle cihana,

Neden kimi evlat, sürülür babam.

 

Bunca keder bizi, itti uzağa,

Düşmüşüz ey babam, böyle tuzağa,

Götürürler bizi, çıplak kızağa,

Orada mahkeme, kurulur babam.

 

Adalet dağıtsın, nasır ellerin,

Şefkatle söylese, dudağın dilin,

Sevgiyle sarılsın, boynuma kolun,

Görürsün boynumuz, burulur babam.

 

Belki de kızarsın, bu söz ne diye,

Meramım arzuhal, etmektir siye,

Hayatım borç bolu, hep veresiye,

Gün gelir hesabım, dürülür babam.

 

Velhasıl Âdemin, özlemi sevgi,

Dudakların bile, düzlemi sevgi,

Allah’ın kulunun, gözlemi sevgi,

Kim bulursa bulsun, sarılır babam…

 

Adem Efiloğlu