AYNADAKİ YANSIMADA İÇ BÜKEYDİR YANSIMALAR

 

Hayat yamalı bohça dolandı dilime

Yarına ulaşma mücadelesi

Anlamlar adlanmakta gecikmiş

Ve kulaklarda yankılanan gece sesleri

 

Yarından öte bir ben olursa bedenimden

Belki yine senin için vaz geçerim kendimden

 

Demiştim

İnkişaf hevesim kaybolmuşsa

Yıkılmışsa tarihe iz düşürdüğümüz vakitler

İçimde gülüşlerden bihaber çocuklar ağlar

Ve aynadaki yüzünde içbükeydir yansımalar

 

İzini süreceğim tarih ne derse desin

Hayatın sancısında dönülmez yeminimsin

 

Hayale belenirken tüm sevişlerin

Bütün zincirlerinden kurtar hayatı

Var tut baskıların altında hislerini

Var git düşlerinin yamacında çoğalt

Zihnine urlaşmış bütün heveslerini

 

Bulut ol

Yağmur ol

Nehir ol

Deniz ol

Okyanus ol

Sağalt kendindeki kendini

Tanı sana atlas bu bedeni

 

Adem  Efiloğlu