AYAK BAĞI HÜZÜNLER

 

Sana yalnızlığımı anlatayım Almira

Ayalarıma ağır sancılar bırakan yaralardan

Kan sızarken

Sus öylece dinle…

 

Bütün kelimeler sessizliğe gömüldüğünde 

Uzun fay kırıkları dolar yüreğim

Dağların üzerine geldiğini düşün

Düşün ki dağ durmuyor

Heyelan olup geliyor üzerine…

 

Bulutların  durmadan ağladığını düşün Almira

Yıldız yıldız karların saçlarımı ağarttığını

Irmakların deli boran aktığını

Leylakların ağladığını

Kuşların uçmayı bıraktığını

Düşün Almira düşün

Hala peşindeyiz olmayacak bir düşün…

 

Gülüşümü çaldılar Almira

Savaş çığlığı atan kan budalaları

Çocukları öldüren kurşunlar

Ayak bağı hüzünler çoğalttılar ömrümde

Uygurların katledilişlerinde kahroldum

Bosna’nın sokaklarında dilemma

Acıları kuşanıp durdum Orta Asya’da

Bilmem ki ağlamak kar eder mi Afrika’da…

 

Ah Almira

Biz keder coğrafyasının asil nöbetçileriyiz

Kim ağlasa medet tuttu topraklarımızdan

Kim ağlasa bakmadı arkamızdan vurduğuna

Kim ağlasa mazlumlara kanat olduğumuzdan

Sığındı yamacımıza…

 

Ah Almira

O yüzden ah alma Almira

Ahımı alıyorsun ahımdan…

 

Âdem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required