AYAK BAĞI HÜZÜNLER
Sana yalnızlığımı anlatayım Almira
Ayalarıma ağır sancılar bırakan yaralardan
Kan sızarken
Sus öylece dinle…
Bütün kelimeler sessizliğe gömüldüğünde
Uzun fay kırıkları dolar yüreğim
Dağların üzerine geldiğini düşün
Düşün ki dağ durmuyor
Heyelan olup geliyor üzerine…
Bulutların durmadan ağladığını düşün Almira
Yıldız yıldız karların saçlarımı ağarttığını
Irmakların deli boran aktığını
Leylakların ağladığını
Kuşların uçmayı bıraktığını
Düşün Almira düşün
Hala peşindeyiz olmayacak bir düşün…
Gülüşümü çaldılar Almira
Savaş çığlığı atan kan budalaları
Çocukları öldüren kurşunlar
Ayak bağı hüzünler çoğalttılar ömrümde
Uygurların katledilişlerinde kahroldum
Bosna’nın sokaklarında dilemma
Acıları kuşanıp durdum Orta Asya’da
Bilmem ki ağlamak kar eder mi Afrika’da…
Ah Almira
Biz keder coğrafyasının asil nöbetçileriyiz
Kim ağlasa medet tuttu topraklarımızdan
Kim ağlasa bakmadı arkamızdan vurduğuna
Kim ağlasa mazlumlara kanat olduğumuzdan
Sığındı yamacımıza…
Ah Almira
O yüzden ah alma Almira
Ahımı alıyorsun ahımdan…
Âdem Efiloğlu