AVUÇLARIMDA DUA DİYE BÜYÜTÜYORUM İSMİNİ

 

“Sen ağlarsan

Her gözyaşında bir umut ölür

Yokluğuna kan kusar bulutlar

O yüzden ağlama…”

 

Ansızın gözlerinin katili olabilirim

Bir felaket çağrısı bırakır dudaklarım

İçimde cesetler kan revan

Nefessiz ölecek kelebekler

 

Düşün !

Sur’a üflemiştir İsrafil

Ve ellerim tenine değmeyecekler

 

Kulaklarımda Ayna gurubunun solisti

“Ölünce sevemezsem seni” diye

Nakarat tutuyor her defasında

Acılı bir ana dilek tutarcasına

Eşlik ediyor  dudaklarım

“Ölünce sevemezsem seni”…

 

Avuçlarımda dua diye büyütüyorum ismini

Her gece adını verdiğimiz yıldızla

Birlikte giriyoruz kocaman yalnızlığa

Gökyüzünden ışıklar şule olup

Yakıyor gözlerimi

Ben her defasında yine sensiz dalıyorum

Zoraki uykulara

 

Adını anmak haram bana dercesine

Seni anlatmaktan yorulmayan kalemim

Yeni yazmaktan bıkmayan

Harflerle sevişiyor

Bu yüzden

Boşuyorum dünyanın bütün sevinçlerini

Sırf içinde sen yoksun diye…

 

 

Adem Efiloğlu