AŞKI NAZARİYE 6 (Final)
Mübarek ramazan selamlıyor bu günde seni
Şu iftar vakitlerinin heyecanını duy Züleyha
Bir sahur kavuşması ısmarladım yüreğimden
Şimdi al ruhumu avuçlarına
Tam da alacakaranlık vaktinde
Hiçbir ırmağın yıkayamadığı sulardan
İlk insanın çamurundan sana adanacağım…
On bir havariyle birlikte semahtayım
Hz. İsa’yı uğurluyoruz gökyüzüne
Ama göremiyorum Züleyha ışığından
Sanki seni okumaya kıyamayan gözlerime mil çekildi
Diyorum ya aşkın için tarifsiz günahtayım
Oysa yaşamaya mahkûm edilen
Bir ceset taşıyor omuzlarım…
Ey kadim şehirlerin tahtının sahibi Züleyha
Yakup’un rüyalarında uyuyan Yusuf kokularıyla sar beni
Kanlı bir gömleğin düğmeleri gibi ilikle
Rumi’nin çilehanelerinde unut istersen
Yanağının birinde güneş uyusun diğerinde ay
Irmağımın üstünde raks et yakamozlar gibi
Ne olur kanlı bir bıçak olup
Saplanıp durma ciğerlerime…
Sen bilmez misin Züleyha
Kleopatra’nın kanına musallat olan yılanın zehri
Tahire kıyan celladın baltasının ucundaki Zühre
Mümtaz Mahal’in doğurduğu on dördüncü çocuk benim
Benim Mecnun’un çiğnediği kumlar
Helen için fırlatılan oklar
Eva Braun’un sadece bir gün süren vuslatı
Sus şimdi Züleyha sus
Susların, suskuların, gölgemi uyandırmasın…
Ah Züleyha
Yüzündeki doğum lekesine adıyorum kendimi
Bakışlarından şahlanan mavi denizlere
Nefessiz dalıyorum
Affet beni Züleyha
Uçmaya gidiyorum…
Âdem Efiloğlu
28 Mart 2025
Saat.17.53