AŞKI  NAZARİYE   1

 

Gözlerine dalıp uzaklara koştuğum zamanlardan

Taze bahar çiçekleri çekiyorum ciğerlerime

Uzatsan ellerini dokunacaktın

Ne uzattın

Ne dokundun

Umutsuzluğumla yutkundum Züleyha…

Ben Yusuf değildim

Sen beni kuyulara attın…

 

Kuyular Züleyha, gözlerin kadar derin

Gözlerin kadar karanlıktı oysa

Bu yüzden karanlıkları sevişimi senden bilirim

Gecelerin ıstırabına aşkla sığınsam da

Söylesene nereden çıktın karşıma

Hangi kader kesiştirdi yollarımızı

Avuçlarımda davetkâr hüzünlerin hasretiyle

Öl desen ölebilirdim gözlerinde

Ama Züleyha sen ne olur aşkımızı öldürme…

 

Sessizce sana akıyorum Züleyha

Havada sevda muştusu dokuyan sığırcıklar

Aklımda yüreğimi dilimlediğim kelimelerim

Daha seni tanımamış

Ve gün yüzü görmemiş şiirlerim… 

Akrebin yelkovanına kızgınım geçip gitmesin diye

Zaman kaçıp gidiyor sözcüklerimden

Bir ben kalıyorum kaderin beni bağladığı yazgının içinde…

 

Ah Züleyha!..

Öyle bir sevda büyüt ki öksüzlüğümden

Geceler sana sussun

Yıldızlar selam dursun heybetine

Büyük harflerle yazalım aşkımızı Kamerin siluetine

Ama söyleyemem Züleyha kimselere sevdamı

Ellerim dudaklarımda mevsimsiz

Yüreğin daha sevdamdan habersiz…

 

Züleyha

İster posmodern bir aşk masalı de

İstersen aç yelkenlerini

Yüreğinle gülümse…

 

Âdem Efiloğlu

21 Mart 2025

Saat 15.57

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required