AŞKA İNANMADIN Kİ
Senin için yeşerttim, aşkın filizlerini,
Ömrümü verdim sana, aşka inanmadın ki.
Uzaklarda olsan da, arardım izlerini,
Ömrümü verdim sana, aşka inanmadın ki.
Sende sevda yok ise, nedir ki benim karım,
O kadar zor günlerin, arkasından bakarım,
Derdim ırmak olurda, yorulmadan akarım,
Ömrümü verdim sana, aşka inanmadın ki.
Ben bahtsız bekçisiyim, gönül denen mezarın,
Hep mi en azı gelir, vefaya atsam zar’ın,
Baksana esiyorsun, nasıl yırtılmış ar’ın,
Ömrümü verdim sana, aşka inanmadın ki.
Vazgeçmem yine senden, yok hükmünü vermeden,
Bilirsin bulur bela, sevdada zulüm eden,
Ne vefasız çıktın sen, aşk nuruna ermeden,
Ömrümü verdim sana, aşka inanmadın ki.
Sen sevdayı sanmışsın, dilinde bir makara,
İsterim yan uğruna, hatta fizanda ara,
Yaptığın ihanetin, alnına düşen kara,
Ömrümü verdim sana, aşka inanmadın ki.
Duygularım seninle, gözyaşına boğulur,
O gözler değil midir, gidişinle ovulur,
İçimde ki ıstırap, bir duysan nasıl ulur,
Ömrümü verdim sana, aşka inanmadın ki.
Âdem Efiloğlu