AŞK İNTİHAR RENGİNDE

 

Aşk öldü;

Silinmesin diye geçtim üstünden yazıların

Hükmü tükenen sevdalara

Aşk bozguna uğradı

Yenildi orduları

En son yolcu misali vedalaştık

İnleyen gözleriyle..

 

Yeni bir cümlede doğuyorken hayaller

Yeni bir mısraya dolanıyorken dilim

Takıldım peşine

Kement attım sırma saçlarına

Nefes almıyorken gözlerim

Aşkın üç harfi vurgun yedi

Aşkın üç harfi dibe çekiyor sevgimi

Kanlı bileklerimden akıttığım gözyaşlarım

Yokluğa atıyorken sevdamı

Dayanılmaz bir acıyla

Aşkımı diri diri gömüyorum

Acıyı soluyorum gecenin ateşinde

Ahmak bir şair edasıyla

Ayaza düşüyor gölgem

 

Gidiyorum yüreğimde cam kırıkları

Ölümden bozma bir ürperti düşlerimde

Kapanıyor perde, ölüyor zaman

Hayat soğuk bir nefeste son bulurken

Sevda son oyununa çağırıyor

Aynı senaryodayız ölümle aşk

Salondan alkışlar

Sahneden çığlıklar yükseliyor

Kanlı ve yırtık bir gömlek kalıyor

Sahibi bulunamayan

 

Pranga vurdum gözlerime

Her şair cesedini şiirinde defneder

Kursağımda yarım kalmış küfürler

Mısralar savrulur yüreğime

Yetimdir kelimeler

Öksüzdür imgeler

 

Aşk öldü;

Anlatamadığımız mısralarda…

 

Adem Efiloğlu