AKLIMI UYANDIRMA  BU BİTİMSİZ RÜYADAN

 

Sevgilim

Kendimden vazgeçtiğimde geç olacak her şey

Aç kulağını dinle beni

Kelimeleri yutkunup yutkunup

Yine de diyeceğim söylemek istemediğim şeyleri

Ölümsüz kelimeler hatırına

Anıların içinde

Kalma diye

 

Sevgilim

Bütün heyecanımı tanıyor kelimeler

Varsıl hezeyanlara

Çalakalem koşarken

Ardımızdan ağlamakta sığırcık kuşları

Dizleri yara bere şiirlerimizin

Bazı öksüz

Bazı yetim

 

Sevgilim

Seni aradığım senelerin hesabını sorma

Ve seni bulduğumda o çocuksu mutluluğumu

Bana çok görme

Ürkek yüreğimin dağlarında

Tutkularla karılmış bir adamdır

Sana sunduğum

Yaşayamadıklarımı bana çok görme

 

Sevgilim

Fransız kalmasın hiç bir sözcüğün

Bakışların

Yakarışların

Boğazımıza ilmek ilmek dokunan

Nefesimiz olsun

Varsın hiç kimse bizi anlamasın

 

Sevgilim

Ölgünleşmiş mısraların içinden

Saraylar kuruyorum

Yüreğinin yettiği yerlere

Kapıları kalın kilitler altında sevdamızın

Ve bütün nehirler akmakta içlerimizde

Kan revan uyanırken şehirler

 

Sevgilim

Aklımı uyandırma bu bitimsiz rüyadan

Bilelim ki

Sonunda mutluluk şarkıları kadar

Tadı damaklarımızda bal dokunuşların

Bir vedadan uzak

Bir sevdaya yakın

Ne mümkün ayrılıkla kalmak.

 

Sevgilim

İçimde yeni filizlenirken adın

Eskitme dallarını

Koparma yapraklarını

 

Sevgilim

Görüyor musun

Bak

Aşk-ı İstanbul

Bizim için ağlıyor

 

Adem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required