Aklıma çalım atıyorum
Henüz filizlenmemiş akşamın
Hüzün kokan sokaklarında
Asil bir direnişin feveranlarıyla
Mayısın kapısını açıyoruz
Ruhum karantinanda…
Aklıma çalım atıyorum
Kalplerimiz özlemin sırrında buluşuyor
Vuslat libasını kuşanıyorum
Çölü gülüşünle suluyor
Leylaklarla süslüyorum vahaları
Nefesimde adını ezber yapıyor
Dağıtıyorum sonsuzluğa…
Aklıma çalım atıyorum
Yağmurun sırrında gizlidir gözyaşların
Cümlelerim damlaları emiyor
Şemsiyemi ters tutuyorum her defasında
Nisanı kapatırken umudun sayfaları
Bir buluta zincirliyorum kalbimi
Alıp beni sana götürsün diye…
Aklıma çalım atıyorum
Bir derviş edasıyla huşu doluyor içim
Erenler sofrasında aşkına muhtaç
Serçe olup kanat çırpıyor kalbim
Masum sevinçlerin huzur bulduğu yere
Yüreğinin tam ortasına…
Aklıma çalım atıyorum
Şimdi aşkınla miraca çıkar kelimelerim
Bin yılı sözcüklerime esir eder
Yeniden fethederim İstanbul’u senin için
Adını burçlara kazıyayım işte
Rüzgara bırak kokunu
Bari eskiyen bedenime nazar etsin
Sonra ruhumu bıraksınlar asumana…
Adem Efiloğlu