AĞLAMA DUVARI YÜREĞİM

 

Sen gittin

Yüreğimde bir şehir öldü

Ülkesini yitirdi kelimeler

Aklımın limanında battı bütün gemiler

Yelkenler kırık

Limanlar viran…

 

Sen gittin

Bakışlarında bıraktım  şehrimi

Dalgalarında boğuştum kömür dağlarının

Bir hüznü kucakladım gece gündüz

Yazdığım şiirlerden türkü tuttum

Hep seni yazarmışım unuttum…

 

Sen gittin

Vuslatın sızılı bekleyişlerindeydim

Kanatlarımı kırdım hasretinden

Bulutlara küstüm

Güneşe darıldım

Artık gelmeyeceksin anladım…

 

Sen gittin

Artık ağlama duvarı yüreğim

Anladım bir daha gülmeyeceğim…

 

Adem Efiloğlu  

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required