ACILARIN ŞEHRİ KUDÜS

 

Ecdat nefes alsaydı vermezdi bir taşını

Uzaktan ağlıyoruz eller var dualarda

Elbet birgün sorulur saklama gözyaşını

Gönül denen hanede diller var dualarda

Yarım kalmış öykünün taşı sensin Ey Kudüs

Miracın ilk noktası başı sensin Ey Kudüs

 

Müslümana ilk kıble kalmak mıdır onurun

İstanbul kadar kutsal bilirim kurtuluşun

Kalbim gibi istila dünyayı saran nurun

Beni günbegün sarsar hep böyle savruluşun

Çekeriz cezasını biz birlik kalamadık

Kudüs’ün etrafında bir duvar olamadık

 

Her taşının altında ağlar hüzün kuşları

Çoluk çocuk ölürler vicdanın kıyısında

Ne desem kâfi gelmez on üç on dört yaşları

Gözlerini açarlar Yusuf’un kuyusunda

Mahzunken bu duruşun bize haramdır gülmek

Yakışmaz musibette Müslümana eğilmek

 

Uyansın Salahaddin yanar Mescid-i Aksa

Koşalım arkasından bu dava Hak davası

Gözyaşı çeşmesinden tutuşup bizi yaksa

Belki kalpten yanmakta kurtuluşun devası

Otuz iki keredir yıkıldın inşa oldun

Bugünlere geldik de yine ayakta kaldın

 

Tül gibi üstündesin kalbimin yarısının

Özgürlüğün ne gündür bekleriz aziz şehir

Şu melun İsrail’in başının ağrısısın

Senin gülmediğin gün bizlere olur zehir

Tarihi ilmek ilmek yeryüzüne kazdın sen

İlk mescidin şanıyla gönüllere sızdın sen

 

Adını andığımda yüreğim kanatlanır

Aczimizi bağışla gücüm dua Ey Kudüs

Süleyman mescidinden dilim seranatlanır

Kanlanmış elbisende acım  dua Ey Kudüs

Uyan Müslüman kardeş bir duada kal madem

Şahittir yaratanım davasında kul Âdem

 

 

Âdem Efiloğlu