5 PERDELİ AŞK OYUNU
1 inci perde

Kifayetsiz cümleler ısmarladım kendime
Yokluğun sularında demlerken özlemini
Kehanetin perdesini araladı fırtınalar
İki yavru martı kanadı uçuştu üstümüzde
Dalgalar kıyımıza sert yüzünü bıraktı
Ezildi altında zaman
Çok bilinmeyenli denklemiyle
Fırtınaya tutulduk

2 nci perde

Ağır adımların izlerini yonttum toprağa
Çürümüş mahzenimin küf kokulu imgeleri
Yenildi gizlerinde, sevmelerin yanılgısı
Gözlerime kara gölgeler düştü
Bal dudaklarına öfke
Ulaşmadı kavuşmalar
Kendine mahkûm oldu şiirler bile

3 üncü perde

Tutkular cenkleşti fırtına ortasında
Dalgalar kayalarda parçaladı feryadını
Dağıldı köpüklerin beyazında denizin tuzu
Dağıldı kum tanecikleri
Sineye çekildi bütün duygular
Öğrendi avunmayı varla yok arasında
Mihrabın denize düştüğü yerde
Ağladı zaman

4 üncü perde

Sonsuz ihtimaller dizildi aklıma
Tuzunu bulaştırdım gözyaşlarımın
İnce belli bardakta yudumladım hepsini
Bir tutam umut
Bir tutam hüzün
Bir damla gözyaşı
Ansızın yürekte yangın telaşı

5 inci perde

Bir şiir daha yakıyorum şimdi
Ücra köşelerde kendine sığınmış gölgemle
Önünde boynunu bükmüş biçare duygularım
Bir belirsizlik ekiyorum zavallı yüreğime
Dualara meyletmiş çatlamış dudaklarımdan
Şimdi sadece hayatı dilenen…

Âdem EFİLOĞLU

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required